Dürüstlük; diğer ismiyle sıdk, hakikati ...
Dürüstlük; diğer ismiyle sıdk, hakikati konuşmak, gerçeğe uygun bilgi vermek, dürüst olmak, güvenilir olmak, vaadine sadakat göstermektir. Birçok ahlaki vasfın kaynağıdır. Dürüst ve güvenilir insan, özü sözü bir, sağlam karakterli, yalan konuşmayan, verdiği sözde duran, elinden ve dilinden emin olunan, emanete riayet eden kimsedir.
Dürüst insan toplum tarafından sevilir, sayılır, sözüne itimat edilir. İletişime açık olur, sosyal ilişkileri kuvvetlidir. Aile fertlerine, çevresine ve arkadaşlarına güven verir. Çalışma hayatında saygı duyulan, sorumluluk verilirken tercih edilen bir kişi haline gelir. Dürüstlüğün ve güven anlayışının bulunmadığı, verilen sözlerin tutulmadığı toplumlarda sorunlar artar. Birbirlerine dürüst davranmayan aile bireyleri, akrabalar ve arkadaşlar arasında güven duygusu kalmaz, aralarındaki sevgi ve saygı zamanla değerini yitirir. İnsanın en büyük sigortası kendisine duyulan güvendir.
Doğrulukta kalbin ve dilin dürüstlüğü büyük önem arz etmektedir. Kalp, sağlam olduğunda diğer azalar da istikamet ve doğruluk üzere olurlar. Dil, kalbin tercümanıdır. Onun doğruluğu veya eğriliği de diğer azalara tesir eder. Doğru ve dürüst olmanın göstergelerinden birisi söz verince yerine getirmek, yerli yersiz söz vermemektir. Kişi, söz vereceği zaman iyi düşünmeli, yapamayacağı sözler vermemelidir.
Doğru ve dürüst biri olmak gerçekten samimiyet ve gayret gerektirir. Kişi, güzel ahlaklı, dürüst ve güvenilir insanların yanında güzel huylar elde edebilir. Beraberlik devam ettikçe onlara benzemeye başlar, ya da en azından kendisini kötülüklerden muhafaza etmiş olur.
Dürüstlüğü ile öne çıkan insanlar toplumumuz içerisinde dosdoğru olan, özü sözü bir olan, olanı olduğu gibi yansıtan, gerçeği saklamayan, adil olan, sözünün eri olan, olduğu gibi görünen şeklindeki vasıflarla anılır.
Hayatı boyunca, davranışlarında ve yaşamında doğruluğu kendine ilke edinen insanlar toplumda güvenilir insan olarak kabul görür. Toplumda güvenilir insan olarak bilinen kişilerin sözlerine değer verilir, kendilerine saygı gösterilir. Zor durumlarda hakemliklerine müracaat edilir.
Kişiye muhabbet beslemeyenlerin ve ona karşı bir düşmanlık besleyenlerin bile, kişinin yokluğunda, hakkında güzel konuşarak, o güvenilir ve iyi bir insandır diyebilmeleri dünyada iken elde edilebilecek en güzel mertebedir.